-
1 głos|ka
f 1. Jęz. (dźwięk mowy) sound- głoska dźwięczna/bezdźwięczna a voiced/an unvoiced a. a voiceless sound- głoska ustna/nosowa an oral/a nasal sound- głoska miękka/twarda a soft/hard sound- wymawiać głoski to pronounce sounds- studenci ćwiczyli wymawianie polskich głosek the students practised the pronunciation of Polish sounds2. przest. (litera) letter- zapisać się złotymi głoskami książk. to go down in historyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > głos|ka
-
2 dźwięczny
См. также в других словарях:
głoska — ż III, CMs. głoskasce; lm D. głoskasek 1. jęz. «najmniejsza jednostka fonetyczna języka wymawiana przy określonym stałym układzie narządów mowy; dźwięk mowy» Głoska dźwięczna, bezdźwięczna. Głoska nosowa, ustna. Głoski miękkie, twarde. Wymawiać… … Słownik języka polskiego
samogłoska — ż III, CMs. samogłoskasce; lm D. samogłoskasek jęz. «głoska dźwięczna, wymawiana przy znacznym otwarciu jamy ustnej, mogąca tworzyć sylabę» ∆ Samogłoska długa a) «samogłoska odznaczająca się dłuższym czasem trwania od przeciętnych samogłosek w… … Słownik języka polskiego
spółgłoska — ż III, CMs. spółgłoskasce; lm D. spółgłoskasek jęz. «głoska, której artykulacja polega na kontakcie narządów artykułujących (od szczeliny do zwarcia) i która bez połączenia z samogłoską nie tworzy sylaby» Spółgłoska dźwięczna, bezdźwięczna.… … Słownik języka polskiego
